رابطه سبک زندگی و حمایت اجتماعی با رضایت زناشویی سالمندان

اهداف: با توجه به گسترش روزافزون جمعیت سالمندان در جوامع مختلف، به ویژه جامعه ایرانی، پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه سبک زندگی و حمایت اجتماعی با رضایت زناشویی در این گروه صورت گرفته است. مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع پژوهش های توصیفی-همبستگی بود که به صورت مقطعی در سال 1393 انجام شد. جامعه آماری این پژوهش را تمامی سالمندان 60 سال و بالاتر تشکیل می داد که جزو جمعیت مراقبت شده بودند و در مراکز بهداشتی درمانی پرونده داشتند. نمونه آماری این مطالعه شامل 381 نفر از سالمندان بود که به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای از جامعه آماری پژوهش انتخاب شدند و به سؤالات مقیاس رضایت زناشویی انریچ، پرسش نامه سبک زندگی و حمایت اجتماعی پاسخ دادند. داده های گرد آوری شده با نسخه 21 نرم افزار spss و آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج بیانگر آن است که سبک زندگی و حمایت اجتماعی پیش بینی کننده رضایت زناشویی هستند. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام نشان داد که متغیر های پیش بین به ترتیب حمایت اجتماعی و سبک زندگی (0/64=r2) به شمار می روند. نتایج پژوهش حاضر بیانگر آن بود که بین متغیرهای سبک زندگی و حمایت اجتماعی با رضایت زناشویی رابطه معنی دار مثبت وجود دارد (0/05≥p)، اما بین مردان و زنان سالمند در این متغیرها تفاوت معنی داری وجود ندارد (0/05 نتیجه گیری: با توجه به تأثیر حمایت اجتماعی و سبک زندگی بر رضایت زناشویی سالمندان می توان گفت که حمایت اجتماعی و سبک زندگی عامل مهمی در پایداری ازدواج و رضایت زناشویی در این گروه اجتماعی است.